Αμανίτης ο μυγοκτόνος (Amanita muscaria)
▶ Ευρετήριο λημμάτων
Αμανίτης ο μυγοκτόνος, (Amanita muscaria)
Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος, γνωστός παλαιότερα και ως Αμανίτης ο μυιοκτόνος[1], με διώνυμη ονομασία Amanita muscaria, με την κοινή ονομασία fly agaric στα αγγλικά, είναι στην Ελλάδα γνωστός και ως 'ζουρλομανίταρο' ή 'τρελομανίταρο'. Η διώνυμη ονομασία προέρχεται από το Amanita (από την αρχαία ελληνική λέξη αμανίτης)[2] + musca που σημαίνει μύγα στα Λατινικά.[3] Ενώ, η λέξη αμανίτης είναι στα αρχαία ελληνικά το υποκοριστικό της λέξης μανιτάρι.[4]
Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος περιέχει τις ενεργές ουσίες μουσκιμόλη, ιβοτενικό οξύ και μουσκαρίνη. Η μουσκιμόλη είναι η ουσία που προσδίδει την παραισθησιογόνο επίδραση, το ιβοτενικό οξύ είναι νευροτοξίνη, που λειτουργεί ως προφάρμακο ως προς τη μουσκιμόλη, μετατρεπόμενο κατά 10–20% σε μουσκιμόλη έπειτα από την κατάποση.[7]
Τα μανιτάρια Amanita muscaria είναι τελείως διαφορετικά από τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης τόσο από φαρμακευτικής άποψης όσο και από το είδος «ταξιδιού» που προκαλούν μιας και ανήκουν στα παραληρηματικά (αγγλ. deliriants) και δρουν στους υποδοχείς γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA), στον μουσκαρινικό (muscarin) και στον υποδοχέα ακετυλοχολίνης (acetylcholine).
Από εθνοβοτανικής απόψεως, τα μανιτάρια αμανίτα χρησιμοποιούνταν από Σαμάνους της Σιβηρίας σε σαμανικές τελετές καθώς και από Λιθουανούς σε ορισμένες απομακρυσμένες περιοχές. Τα θετικά συμπτώματα είναι ευφορία, αναλγησία, καταστάσεις δημιουργικού ονειρέματος, ακραία χαλάρωση, εσωτερικός διάλογος, συναισθησία κ.α. Μερικά από τα ουδέτερα συμπτώματα είναι κατατονία ή υπνηλία σε μερικούς ενώ σε άλλους προκαλούν διέγερση και ακραίες εκρήξεις ενέργειας, αντιληπτικές αλλαγές στο μέγεθος των μελών του σώματος, αυξημένη δύναμη, αλλαγή στην ιδιοδεκτικότητα, μυδρίαση (διαστολή της κόρης των ματιών) κ.α.
Ενώ κάποια από τα αρνητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ήπια έως μέτρια έως ακραία ναυτία ή δυσφορία στο στομάχι/κράμπες, τρέμουλο στους μύες (όχι σπασμοί), αυξημένη σιελόρροια και εφίδρωση. Ενώ με υψηλότερες δόσεις, ισχυρή τάση διάσχισης (αποξένωσης) και παραλήρημα
__________
Παραπομπές
1. Ορολογία των ναρκωτικών, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2. Amanita translingual [wikipedia]
3. Amanita muscaria etymology [wikipedia]
4. Μανιτάρι, ετυμολογία [βικιπαίδεια]
5. Mushrooms: poisons and panaceas, Denis R. Benjamin [σελ. 303–04]
6. Prolonged psychosis after Amanita muscaria ingestion PMID 16810488
7. Amanita muscaria [wikipedia]
ετικέτες: αμανίτης, μυγοκτόνος, amanita, muscaria, ζουρλομανίταρο, τρελομανίταρο, ορισμός, λήμμα, ετυμολογία, λεξικό, wiki, βικιπαίδεια,
Αμανίτης ο μυγοκτόνος, (Amanita muscaria)
 |
| Δυο μανιτάρια Αμανίτες (Amanita muscaria) φωτ.: Stu Phillips |
Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος, γνωστός παλαιότερα και ως Αμανίτης ο μυιοκτόνος[1], με διώνυμη ονομασία Amanita muscaria, με την κοινή ονομασία fly agaric στα αγγλικά, είναι στην Ελλάδα γνωστός και ως 'ζουρλομανίταρο' ή 'τρελομανίταρο'. Η διώνυμη ονομασία προέρχεται από το Amanita (από την αρχαία ελληνική λέξη αμανίτης)[2] + musca που σημαίνει μύγα στα Λατινικά.[3] Ενώ, η λέξη αμανίτης είναι στα αρχαία ελληνικά το υποκοριστικό της λέξης μανιτάρι.[4]
Τοξικότητα
Η δηλητηρίαση από τα μανιτάρια Αμανίτα μουσκάρια έχει αναφερθεί τόσο σε ενήλικες που τα λαμβάνουν για τις ψυχοδραστικές επιδράσεις τους, όσο και από παιδιά. Περιστασιακά καταναλώθηκαν από λάθος, συγχέοντάς τα με άλλα μανιτάρια, όπως τα puffballs, τα οποία μοιάζουν με τους νεαρούς αμανίτες.[5] Επίσης, τα λευκά στίγματα ενδέχεται να φύγουν έπειτα από βροχή, κάνοντάς τα να μοιάζουν με τους άλλους εδώδιμους αμανίτες: Amanita caesaria.[6]Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος περιέχει τις ενεργές ουσίες μουσκιμόλη, ιβοτενικό οξύ και μουσκαρίνη. Η μουσκιμόλη είναι η ουσία που προσδίδει την παραισθησιογόνο επίδραση, το ιβοτενικό οξύ είναι νευροτοξίνη, που λειτουργεί ως προφάρμακο ως προς τη μουσκιμόλη, μετατρεπόμενο κατά 10–20% σε μουσκιμόλη έπειτα από την κατάποση.[7]
Τα μανιτάρια Amanita muscaria είναι τελείως διαφορετικά από τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης τόσο από φαρμακευτικής άποψης όσο και από το είδος «ταξιδιού» που προκαλούν μιας και ανήκουν στα παραληρηματικά (αγγλ. deliriants) και δρουν στους υποδοχείς γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA), στον μουσκαρινικό (muscarin) και στον υποδοχέα ακετυλοχολίνης (acetylcholine).
Από εθνοβοτανικής απόψεως, τα μανιτάρια αμανίτα χρησιμοποιούνταν από Σαμάνους της Σιβηρίας σε σαμανικές τελετές καθώς και από Λιθουανούς σε ορισμένες απομακρυσμένες περιοχές. Τα θετικά συμπτώματα είναι ευφορία, αναλγησία, καταστάσεις δημιουργικού ονειρέματος, ακραία χαλάρωση, εσωτερικός διάλογος, συναισθησία κ.α. Μερικά από τα ουδέτερα συμπτώματα είναι κατατονία ή υπνηλία σε μερικούς ενώ σε άλλους προκαλούν διέγερση και ακραίες εκρήξεις ενέργειας, αντιληπτικές αλλαγές στο μέγεθος των μελών του σώματος, αυξημένη δύναμη, αλλαγή στην ιδιοδεκτικότητα, μυδρίαση (διαστολή της κόρης των ματιών) κ.α.
Ενώ κάποια από τα αρνητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ήπια έως μέτρια έως ακραία ναυτία ή δυσφορία στο στομάχι/κράμπες, τρέμουλο στους μύες (όχι σπασμοί), αυξημένη σιελόρροια και εφίδρωση. Ενώ με υψηλότερες δόσεις, ισχυρή τάση διάσχισης (αποξένωσης) και παραλήρημα
__________
Παραπομπές
1. Ορολογία των ναρκωτικών, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2. Amanita translingual [wikipedia]
3. Amanita muscaria etymology [wikipedia]
4. Μανιτάρι, ετυμολογία [βικιπαίδεια]
5. Mushrooms: poisons and panaceas, Denis R. Benjamin [σελ. 303–04]
6. Prolonged psychosis after Amanita muscaria ingestion PMID 16810488
7. Amanita muscaria [wikipedia]
ετικέτες: αμανίτης, μυγοκτόνος, amanita, muscaria, ζουρλομανίταρο, τρελομανίταρο, ορισμός, λήμμα, ετυμολογία, λεξικό, wiki, βικιπαίδεια,
on
Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013
|
γράμμα Άλφα