Psychedelic Wiki

▶ Ευρετήριο λημμάτων

Αμφεταμίνη (η), (αγγλικά: amphetamine)
κοινές ονομασίες: σπιντ, uppers, speed, benny, dexy, louee, goey, whizz, pep pills. sulph, billy, phets

Η χημική δομή της αμφεταμίνης

Η αμφεταμίνη, 1-φαινυλο-2-προπαναμίνη (C₉H₁₃N) είναι μια ουσία της τάξης των συμπαθομιμητικών αμινών με ισχυρή διεγερτική δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η τάξη αυτή περιλαμβάνει την αμφεταμίνη, τη δεξαμφεταμίνη και τη μεθαμφεταμίνη. Φαρμακολογικά συγγενείς ουσίες είναι η μεθυλφαινιδάτη, η φαινμετραζίνη και η αμφεπραμόνη (διαιθυλοπροπιόνη).

Τα σημεία και συμπτώματα της χρήσης της αμφεταμίνης και των συμπαθομιμητικών παρόμοιας δράσης θυμίζουν μέθη και περιλαμβάνουν:

Θετικά

• αυξημένη εγρήγορση
• αυξημένη παρότρυνση
• αυξημένη κοινωνικότητα/ομιλητικότητα
• θετική αλλαγή διάθεσης, αίσθηση ευημερίας
• ευφορία (σε υψηλές δόσεις)
• αυξημένη σεξουαλική ορμή

Ουδέτερα

• μειωμένη όρεξη (ανορεξία)
• διεσταλμένες κόρες
• έξαψη
• απώλεια συντονισμού (σε υψηλές δόσεις)
• νευρικότητα

Αρνητικά

• αυξημένη επιθετικότητα
• παράνοια
• ξηροστομία 
• πονοκέφαλος 
• αυξημένος καρδιακός ρυθμός (ταχυκαρδία) 
• αυξημένος ρυθμός αναπνοής 
• αυξημένη αρτηριακή πίεση 
• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος 
• πυρετός και εφίδρωση 
• διάρροια ή δυσκοιλιότητα 
• θολή όραση 
• διαταραχή της ομιλίας 
• ζάλη 
• ανεξέλεγκτες κινήσεις (συσπάσεις, σπασμωδικές κινήσεις, τρόμος, κ.λ.π. ..) 
• αϋπνία 
• μούδιασμα 
• καρδιακή αρρυθμία (ταχυπαλμία, αρρυθμία) 
• ανικανότητα/αδυναμία επίτευξης στύσης στους άνδρες (υψηλή δόση ή χρόνια χρήση) 
• σπασμοί (υψηλή δόση) 
• ξηρό δέρμα, φαγούρα στο δέρμα (χρόνια χρήση) 
• ακμή, πληγές (χρόνια χρήση) 
• ωχρότητα (υψηλή δόση ή χρόνια χρήση) 
• ψυχωσικά επεισόδια (σπάνια, εκτός στις περιπτώσεις υπερβολικής δόσης ή μετά από χρόνια χρήση)

Η χρόνια χρήση οδηγεί συνήθως σε αλλοιώσεις της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς όπως:

• παρορμητικότητα
• επιθετικότητα
• ευερεθιστότητα
• καχυποψία
• παρανοϊκή ψύχωση (Βλ. ψύχωση από αμφεταμίνη).

Η διακοπή της αμφεταμίνης μετά από παρατεταμένη ή χρόνια χρήση, μπορεί να προκαλέσει στερητικό σύνδρομο με:

• καταθλιπτική διάθεση
• κόπωση
• υπερφαγία
• διαταραχές του ύπνου
• αύξηση των ονείρων

Η χορήγηση αμφεταμινών και συγγενών ουσιών περιορίζεται σήμερα κυρίως στη θεραπεία της ναρκοληψίας και του συνδρόμου υπερκινητικότητας με έλλειψη προσοχής. Η χρήση των ουσιών αυτών ως ανορεκτικών δεν συνιστάται.