Μεσκαλίνη (MESC)
▶ Ευρετήριο λημμάτων
Μεσκαλίνη (η), (αγγλ. Mescaline)
Η μεσκαλίνη (MESC) με τη χημική ονομασία 2-(3,4,5-τριμεθοξυ-β-φαιναιθυλαμίνη), είναι ένα ψυχοδηλωτικό αλκαλοειδές της κατηγορίας των φαιναιθυλαμινών με μακρά ιστορία χρήσης από τους ανθρώπους.
Η μεσκαλίνη είναι περισσότερο γνωστή ως η κύρια δραστική ουσία στους κάκτους Πεγιότ (Lophophora williamsii), San Pedro (Echinopsis pachanoi) και Peruvian Torch (Echinopsis peruviana) όπου υπάρχει σε φυσική μορφή καθώς και σε μια σειρά από άλλα μέλη της οικογένειας των Κακτοειδών (Cactaceae). Ίχνη μεσκαλίνης υπάρχουν επίσης και σε ένα είδος ακακίας, στο φυτό Acacia berlandieri και είναι το μοναδικό μη-κακτοειδές φυτό που περιέχει μεσκαλίνη.
Να σημειωθεί ότι υπάρχει μια λανθασμένη πληροφορία για την ύπαρξη μεσκαλίνης και στο κόκκινο φασόλι (οικογένεια των Φαβιδών), αλλά πρόκειται ουσιαστικά για παρερμηνεία των Ευρωπαίων επιστημόνων καθώς είχαν μπερδέψει αρχικά τα mescal beans (Calia secundiflora)[παλαιότερο διώνυμο Sophora secundiflora] με τα mescal buttons[1],[2]
'Mescal buttons' είναι η κοινή ονομασία που δίνεται στα φυμάτια του πεγιότ τα οποία μοιάζουν με στρογγυλά κουμπιά.
Μια τυπική δόση για χρήση μεσκαλίνης δια στόματος κυμαίνεται από 200 έως 500 mg. Ένας από τους πιο κοινούς μύθους γύρω από τη χρήση της μεσκαλίνης είναι ότι μπορεί να ληφθεί με τη μορφή μικροσκοπικών χαπιών (microdots, όπως συμβαίνει με το LSD). Όμως, ακόμη και 200 mg του υλικού γεμίζει μια μεσαίου μεγέθους κάψουλα, οπότε προφανώς τα microdots δεν είναι μεσκαλίνη.
Η συγκέντρωση μεσκαλίνης στους κάκτους ποικίλλει από το ένα είδος στο άλλο. Τα φυμάτια του πεγιότ καταναλώνονται παραδοσιακά σε ζευγάρια. Σε ένα βράδυ μπορεί να καταναλωθεί ένα μοναδικό ζεύγος φυματίων (2 φυμάτια) έως και 24 ζεύγη ή και περισσότερα. Οι δόσεις των κιονοειδών κάκτων, όπως του San Pedro και του Peruvian Torch μετράται γενικά με τον αριθμό των εκατοστών κατανάλωσης από τον κάκτο. Ένας γενικός κανόνας για μια σχετικά ισχυρή δόση είναι η κατανάλωση περίπου 30 εκατοστών του κάκτου, με διάμετρο του κάκτου περίπου 4 εκατοστά ανά δόση.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται μια διαδικασία εκχύλισης της μεσκαλίνης από τον κάκτο. Αυτό γίνεται με τη χρήση διαφόρων χημικών μέσων. Εάν πραγματοποιηθεί μια εκχύλιση οξέος σε κάκτο που περιέχει μεσκαλίνη, τότε μπορεί να παραχθεί μεσκαλίνη σε διαφορετικές μορφές, αναλόγως με το είδος του οξέος. Εάν χρησιμοποιείται υδροχλωρικό οξύ το αποτέλεσμα είναι υδροχλωρική μεσκαλίνη. Εάν χρησιμοποιείται θειικό οξύ, το αποτέλεσμα είναι θειική μεσκαλίνη. Αν χρησιμοποιείται κιτρικό οξύ, το αποτέλεσμα είναι κιτρική μεσκαλίνη. Και εάν χρησιμοποιείται οξικό οξύ (ξύδι), το αποτέλεσμα είναι οξική μεσκαλίνη. Κάθε μία από αυτές τις μορφές έχει διαφορετικό μοριακό βάρος και συνεπώς και δοσολογία... καθώς επίσης, έχει και ένα διαφορετικό επίπεδο διαλυτότητας στο νερό (όσο πιο διαλυτό είναι στο νερό, τόσο περισσότερη μεσκαλίνη μπορεί να εκχυλιστεί από το φυτικό υλικό σε μια υδατική εκχύλιση).
Οι δύο πιο συχνά παραγόμενες συνθετικές μορφές μεσκαλίνης είναι η υδροχλωρική μεσκαλίνη και η θειική μεσκαλίνη οι οποίες έχουν πολύ παρόμοιες δοσολογίες. Η θειική μεσκαλίνη είναι 11% βαρύτερη από την υδροχλωρική μεσκαλίνη, που σημαίνει ότι χρειάζεται 11% *περισσότερη* θειική μεσκαλίνη κατά βάρος για να έχουμε την ίδια επίδραση με ένα ορισμένο ποσό της υδροχλωρικής μεσκαλίνης.
Πιθανότητα εθισμού
Η μεσκαλίνη δεν είναι φυσικώς εθιστική ούτε είναι πιθανό να προκαλέσει ψυχολογική εξάρτηση. Συμπτώματα στέρησης μετά από τη διακοπή χρήσης δεν έχουν αναφερθεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία.
Ανοχή
Η επαναλαμβανόμενη χρήση με μικρό μεσοδιάστημα ανάμεσα στις χρήσεις μπορεί να παράγει μια ανοχή στις φυσιολογικές, υποκειμενικές και ψυχολογικές επιδράσεις της μεσκαλίνης. Η επαναλαμβανόμενη χρήση για μια περίοδο 3 - 6 ημερών οδηγεί σε σημαντική ανοχή στον άνθρωπο. Έχει καταδειχθεί επίσης διασταυρούμενη ανοχή (cross-tolerance) με το LSD και την ψιλοκυβίνη. Η ανοχή στη μεσκαλίνη δεν οδηγεί σε φυσιολογική εξάρτηση όπως στην περίπτωση των οπιοειδών και του αλκοόλ.
Η ακόλουθη αναφορά επίδρασης μεσκαλίνης έγινε από τον Αλεξάντερ Σούλγκιν το 1960, με λήψη 0,400 γραμ. θειικής μεσκαλίνης σε υδατική εκχύλιση, ενώ προηγήθηκε λήψη μαρεζίνης (κατά της ναυτίας). Αναφέρθηκε ελαφρώς πικρή γεύση αλλά όχι δυσάρεστη.
Χρονολογική ακολουθία
Έπειτα από 30 λεπτά: αισθητή μέθη - στα 40 λεπτά η πρώτη αίσθηση ναυτίας καταπολεμήθηκε επιτυχώς - στα 80 λεπτά απουσία αίσθησης ναυτίας - αίσθηση άνεσης - μικρή δυσκολία στην ομιλία - στα 90 λεπτά τα πρώτα σημάδια παραμόρφωσης στην κίνηση και στα χρώματα - στις 3 ώρες η επίδραση της ψυχοτρόπου ουσίας στο μέγιστο και παραμένει ως έχει για 4 έως 5 ώρες. Στις 6 ώρες τα πρώτα εμφανή σημάδια διαύγειας από την επίδραση της μεσκαλίνης - Στις 8 ώρες μόνο ελαφρά συμπτώματα παραμένουν - ουσιαστικά φυσιολογική κατάσταση. Την επόμενη μέρα (24 ώρες μετά) εξακολουθεί η περιστασιακή εντατικοποίηση των χρωμάτων, αλλά πλέον είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντικειμενική διάκριση σε σχέση με τις φυσιολογικές αντιδράσεις.
Παραισθήσεις
Με ανοιχτά μάτια: καμία, μέσα στον αυστηρό ορισμό μιας παραίσθησης ως μια συνθετική ψευδαίσθηση ή το όραμα που παράγεται χωρίς την προσφυγή σε πραγματικά ή απτά ερεθίσματα. Υπήρξε βεβαίως οπτική παραμόρφωση.
Με κλειστά μάτια: - ένας κόσμος κίνησης και χρώματος - παραγωγή εξελισσόμενων σύννεφων στην περιφέρεια, συνήθως έντονου χρώματος που συνήθως εξελίσσονται από τις σκουρότερες αποχρώσεις του μπλε και του μοβ σε πράσινο ή πρασινοκόκκινο σε πιο ανοιχτές αποχρώσεις του ροζ και του κόκκινου. Επίσης γεωμετρικά σχήματα, είτε με τη μορφή έγχρωμων σφηνών φωτός (συνήθως περνώντας από τα αριστερά προς τα δεξιά) ή σε ορθογώνια συμμετρικά σχήματα, φέροντας συχνά μια.. ερωτική χροιά. Προς το τέλος της επίδρασης της μεσκαλίνης έγιναν αισθητά περιστασιακά πεδία χρώματος, χωρίς ωστόσο αξιόλογη κίνηση ή σημασία.
Οπτική παραμόρφωση
Σε γενικές γραμμές εξαιρετικά αισθητή μετά την πρώτη μιάμιση ώρα έως περίπου 5 ώρες αργότερα.
Αίσθηση του βάθους
Λανθασμένη αντίληψη των αποστάσεων μεταξύ των αντικειμένων. Κατά την κίνηση, π.χ. ως επιβάτης σε ένα αυτοκίνητο, η ψευδαίσθηση ότι τα κτίρια κατά μήκος του δρόμου, και τα πεζοδρόμια, συνωστίζονται από πάνω σου, είναι αξιοσημείωτη. Κάποιος τείνει να αποκλίνει από αντικείμενα και στις δύο πλευρές, έτσι ώστε να προσπαθήσει να συμπιέσει τον εαυτό του σε ένα στενό χώρο για να αποφύγει τυχόν ατύχημα. Τα λάθη στην κρίση είναι στην συντηρητική πλευρά, έτσι ο κίνδυνος αποφεύγεται αυτομάτως από ένα υπερβολικά μεγάλο περιθώριο. Κατά την παρατήρηση ενός αφηρημένου ζωγραφικού πίνακα, τα βάθη των στρωμάτων μπογιάς γίνονται πιο εμφανή (αναμφισβήτητα λανθασμένα) ως σαν κάθε χρώμα να είχε εφαρμοστεί σε μια ξεχωριστή επικάλυψη από γυαλί, και η συνολική εικόνα δίνει την αίσθηση μιας τρισδιάστατης άποψης που φαίνεται να φέρνει στην επιφάνεια την τεχνοτροπία του καλλιτέχνη… Υπάρχει επίσης μια αξιοσημείωτη αύξηση υφής και αντίληψης της λεπτομέρειας - οι υφές γίνονται πλούσιες σε λεπτομέρειες, και μπορεί κανείς να διακρίνει λεπτή κατασκευαστική λεπτομέρεια σχεδόν μικροσκοπικών υλικών (προφανώς με ακρίβεια, όπως επιβεβαιώνεται από την αναθεώρηση και την επανεκτίμηση των ίδιων αντικειμένων αργότερα). Οι λάχνες των φύλλων και τα άνθη εμφανίζονται με αποκαλυπτική λεπτομέρεια, χωρίς προσπάθεια.
Αντίληψη της κίνησης
Πολύ εντυπωσιακή. Η αντίληψη τόσο των άψυχων όσο και τα έμψυχων αντικειμένων (αν και ακίνητων) εμφανίζεται ως ταχεία και συνεχής κίνηση. Φαίνεται να είναι αδύνατο να προβλέψει κάποιος ποια αντικείμενα στη συνέχεια θα εμφανιστούν να κινούνται. Τα πρόσωπα των ανθρώπων φαίνονται να στρεβλώνουν και να αλλάζουν σε διαφορετικά σχήματα. Ένα πρόσωπο που κλίνει προς ένα αυτοκίνητο ωθεί ταχύτατα το αυτοκίνητο μέσα στο έδαφος. Κατά μια πιο προσεκτική εξέταση, το αυτοκίνητο, το οποίο ταχύτατα βυθίζεται μέσα στο έδαφος, φυσικά δεν κινείται, αλλά οι τροχοί περιστρέφονται σε μια αντίθετη κατεύθυνση από την οποία το αυτοκίνητο βυθίζεται προς το έδαφος. Όλα αυτά φαίνονται πραγματικά, συνεχή και λογικά. Παρατηρώντας τα φύλλα ενός φυτού από απόσταση, όταν ο ήλιος κινείται έτσι ώστε να πέσει πάνω τους, φαίνεται να ανυψώνονται διαρκώς προς τον ήλιο. Καθώς πέφτουν σε σκιά, η προς τα άνω κίνησή τους έχει αντικατασταθεί με ένα προς τα κάτω κατσάρωμα, συνεχές, ώσπου να δεθούν σε κόμπο σχηματίζοντας μια μπάλα. Μια πιο προσεκτική εξέταση δείχνει ότι, φυσικά, δεν έγιναν κόμπος, αλλά ότι δένονται, ότι πλέκονται κατά έναν ενεργό τρόπο. Η έννοια της συνεχούς κίνησης δεν έρχεται σε αντίφαση με την παρατήρηση ότι μετά από μια παρατεταμένη περίοδο παρατήρησης, είναι πράγματι ουσιαστικά στην ίδια θέση, αλλά εξακολουθούν να δένουν, να πλέκουν.
Αντίληψη των χρωμάτων
Ακόμη πιο εντυπωσιακή. Οι παραμικρές διαφορές στην απόχρωση μπορεί να είναι (δεν χρειάζεται να είναι) ενισχυμένες σε ακραία αντίθεση. Πολλές λεπτές αποχρώσεις γίνονται σχεδόν φωσφορίζουσες σε ένταση. Τα κορεσμένα χρώματα παραμένουν συχνά αμετάβλητα, αλλά περιβάλλονται με νέα χρώματα που πέφτουν από πάνω τους ωσάν καταρράκτες νέων χρωμάτων. Η εντατικοποίηση στο χρώμα, μάλλον, οι εύκολα παρατηρούμενες διαφορές στις αποχρώσεις, είναι μια αξιόλογη επιβράβευση για κάποιον που οδηγεί ή περπατά στην ύπαιθρο.
Σημ.: η οδήγηση υπό την επήρρεια οιασδήποτε ουσίας βάζει σε κίνδυνο τη ζωή όλων. Μέθη και οδήγηση δεν πάνε μαζί.
Αντίληψη του χρόνου
Αξιοσημείωτη. Ο υποκειμενικός χρόνος επιμηκύνεται. Αυτό που φαίνεται σαν μισή ώρα περισυλλογής ή παρατήρησης, καταλαμβάνει ίσως μόνο πέντε λεπτά. Το ραδιόφωνο φαίνεται να ακούγεται σε χαμηλότερη οκτάβα, και σχεδόν περιστασιακό ή αδιάφορο ως προς το περιεχόμενο.
Ερμηνεία
Κατά την αρχική φάση της μέθης (2-3 ώρες) όλα φαίνονταν να έχουν μια χιουμοριστική ερμηνεία. Τα πρόσωπα των ανθρώπων φαίνονται σαν καρικατούρες, τα μικρά αυτοκίνητα φαίνεται να κυνηγούν μεγαλύτερα αυτοκίνητα - όλα τα αυτοκίνητα που έρχονται προς το μέρος μου φαίνονται να έχουν πρόσωπα. Κάποια γυναίκα πιο πέρα φαίνεται να μοιάζει με δούκισσα, να κινείται με βασιλική μεγαλοπρέπεια - ένας άλλος εμφανίζεται ως ένας ρυτιδωμένος γέρος που τρέχει μακριά από κάποιον άλλον.
Συντονισμός κινήσεων του σώματος
Δεν υπάρχει εμφανώς μεγάλη ελάττωση στο φυσικό συντονισμό. Έγινε μια προσπάθεια οδήγησης αυτοκινήτου (σε έναν έρημο επαρχιακό δρόμο), η οποία ήταν επιτυχής, με εξαίρεση έναν ακραίο συντηρητισμό και σύνεση. (Σημ. και πάλι, όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω^ σχετικά με την οδήγηση σε κατάσταση μέθης). Σε περίπτωση μιας δύσκολης κατάστασης (να πλησιάζει αυτοκίνητο από την άλλη πλευρά ταυτόχρονα με αναβάτη σε άλογο στα δεξιά) σχεδόν ακινητοποιήθηκε το αυτοκίνητο ώσπου να παρέλθει η στιγμή. Η συνολική προσπάθεια ήταν δυσάρεστη, ως κάποιος να αναγκάζεται να αποτραβηχτεί από την επίδραση της ψυχοτρόπου ουσίας (παρεμβολή αδρεναλίνης;) και ακολούθησε επίσης μια περίοδος περίπου 15-20 λεπτών αργότερα, ωσότου να επανέλθει η ροή. Κάποιος προτιμά να παρατηρεί, παρά να συμμετέχει στον κόσμο γύρω του. Μια φορά, ενώ κατέβαινα ένα μάλλον απότομο μονοπάτι, επέλεξα να αντιστρέψω την κατεύθυνση μου, έστριψα και άρχισα να σκαρφαλώνω, σε απόκρημνο έδαφος με μαλακό χώμα, παραμένοντας όμως εντελώς νηφάλιος. Φαίνεται ότι στην περίπτωση των απαραίτητων ενεργειών ή της αυτοάμυνας - κάποιος είναι σε θέση να έχει σχεδόν πλήρη συντονισμό των κινήσεων του σώματός του. Κατά τη φάση μέθης, υπάρχει κάποια παραμόρφωση ομιλίας (παρόμοια με το αλκοόλ). Αυτή η επίδραση φάνηκε να διαρκεί μέχρι το στάδιο της αποκατάστασης.
Υπάρχει πλήρης ανάκληση όλων των εμπειριών και σκέψεων αφότου η μεσκαλίνη έχει διαλυθεί. Η αίσθηση της άνεσης, της ενδοσκόπησης και της ηρεμίας που παραμένει στη συνέχεια μπορεί πράγματι να έχει μια επίδραση ακόμη και ημέρες μετά.
Διανοητικός συντονισμός
Εδώ υπάρχει μια σημαντική στρέβλωση. Τα φιλοσοφικά ζητήματα φαίνεται να τυγχάνουν απλών και μάλλον προφανών λύσεων. Κάποιος δεν θέλει να επιμείνει για πολύ σε κάθε έννοια που εμφανίζεται. Είναι δυνατόν να συζητήσετε τις σκέψεις σας με τον παρατηρητή, αλλά φαίνεται ότι ο παρατηρητής απλώς και μόνο ανέχεται τις ιδέες σας, αλλά δεν ακολουθεί τη λογική σας. Είναι προτιμότερο να σκεφτείτε στην ησυχία. Παρατηρήθηκε μια εξαιρετική διάσχιση (αποσύνδεση) του νου και του σώματος. Κάποιος μπορεί να κοιτάξει πάνω από το τοπίο μπροστά του και να ταξιδέψει κατά μήκος της γραμμής της όρασης. Το σώμα φροντίζει τον εαυτό του όσον αφορά την μετακίνηση. Η ταλάντευση των ματιών πέρα-δώθε στον ορίζοντα προκαλεί ζάλη, λόγω της ταχείας κίνησης. Το σώμα φαίνεται συμπτωματικό ενώ το μυαλό βαρύνει στη γραμμή της όρασης, αλλά η βασική συμπάθεια γι' αυτό (αποκόλληση) απαιτεί να μην του επιτρέψεις να σε βλάψει. Ωστόσο, ο αυτοτραυματισμός είναι ένα πραγματικό ενδεχόμενο, λόγω της ακούσιας περιήγησης σε επικίνδυνες περιοχές. Είναι επίσης πολύ δύσκολο να επικεντρωθεί κανείς στις εξωτερικές συνομιλίες. Οι σκέψεις και παρατηρήσεις κάποιου είναι πολύ ακραίες και σημαντικές τη δεδομένη στιγμή που υφίστανται - έτσι τείνει να κοιτάζει επίμονα τον ομιλητή - τα χρώματα του, τις εκφράσεις, τις λεπτομέρειες. Συμπερασματικά, ένας νηφάλιος trip sitter είναι πάντα απαραίτητος.
Διανοητική συμπεριφορά
Μια από τις πιο εκπληκτικές επιδράσεις της μεσκαλίνης είναι η ακραία ενσυναίσθηση για οτιδήποτε φαινομενικά μικρό και ασήμαντο - μια πέτρα, ένα λουλούδι, ένα έντομο. Πιστεύω ότι θα ήταν αδύνατο να βλάψει κάποιος οτιδήποτε κατά τη διάρκεια της επίδρασης, και είναι πέραν των δυνατοτήτων κάποιου να διαπράξει οποιαδήποτε εμφανώς επιβλαβή ή επώδυνη πράξη. Δεν μπορεί να κόψει ένα λουλούδι - ακόμη και το περπάτημα επάνω σε ένα μονοπάτι στρωμένο με χαλίκι απαιτεί προσεκτικό βηματισμό ώστε να μην πληγώσει ή ενοχλήσει τα χαλίκια. Κάποιος τείνει να ξεχωρίζει σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, αν και σύμφωνα με τον παρατηρητή, αυτή η συμπεριφορά είναι απολύτως σωστή, αν και λίγο επιφυλακτική ή συγκρατημένη. Όσον αφορά τα διανοητικά κίνητρα, κάποιος είναι ικανοποιημένος παρατηρώντας οτιδήποτε για μεγάλο διάστημα, εξετάζοντας λεπτομερώς και σε μεγάλο βάθος την φύση γύρω του. Και συνεπώς, γίνεται κάπως πιο απομονωμένος, και ακοινώνητος.
Γενικές παρατηρήσεις
Η συνολική επίδραση είναι πολύ ευχάριστη - η επιθυμία επανάληψης της εμπειρίας είναι ισχυρή τόσο σε μικρότερες δόσεις (για να μπορεί ίσως να είναι κάποιος μόνος του περισσότερο ασφαλής), όσο και σε μεγαλύτερες δόσεις. Επίσης, υπάρχει η επιθυμία επανάληψης της εμπειρίας κάτω από ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα - με μουσική κατάλληλη για περισυλλογή - ή στην παραλία - ή το βράδυ.
ετικέτες: μεσκαλίνη, mescaline, ορισμός, λήμμα, ετυμολογία, λεξικό, wiki, βικιπαίδεια,
 |
| Η χημική δομή της Μεσκαλίνης |
Η μεσκαλίνη (MESC) με τη χημική ονομασία 2-(3,4,5-τριμεθοξυ-β-φαιναιθυλαμίνη), είναι ένα ψυχοδηλωτικό αλκαλοειδές της κατηγορίας των φαιναιθυλαμινών με μακρά ιστορία χρήσης από τους ανθρώπους.
Η μεσκαλίνη είναι περισσότερο γνωστή ως η κύρια δραστική ουσία στους κάκτους Πεγιότ (Lophophora williamsii), San Pedro (Echinopsis pachanoi) και Peruvian Torch (Echinopsis peruviana) όπου υπάρχει σε φυσική μορφή καθώς και σε μια σειρά από άλλα μέλη της οικογένειας των Κακτοειδών (Cactaceae). Ίχνη μεσκαλίνης υπάρχουν επίσης και σε ένα είδος ακακίας, στο φυτό Acacia berlandieri και είναι το μοναδικό μη-κακτοειδές φυτό που περιέχει μεσκαλίνη.
Να σημειωθεί ότι υπάρχει μια λανθασμένη πληροφορία για την ύπαρξη μεσκαλίνης και στο κόκκινο φασόλι (οικογένεια των Φαβιδών), αλλά πρόκειται ουσιαστικά για παρερμηνεία των Ευρωπαίων επιστημόνων καθώς είχαν μπερδέψει αρχικά τα mescal beans (Calia secundiflora)[παλαιότερο διώνυμο Sophora secundiflora] με τα mescal buttons[1],[2]
'Mescal buttons' είναι η κοινή ονομασία που δίνεται στα φυμάτια του πεγιότ τα οποία μοιάζουν με στρογγυλά κουμπιά.
| 1 Ιστορία 2 Δοσολογία 2.1 Πιθανότητα εθισμού 2.2 Ανοχή 3 Επίδραση 3.1 Διάρκεια επίδρασης μεσκαλίνης 3.2 Χρονολογική ακολουθία 3.3 Παραισθήσεις 3.4 Οπτική παραμόρφωση 3.5 Αίσθηση του βάθους 3.6 Αντίληψη της κίνησης 3.7 Αντίληψη των χρωμάτων 3.8 Αντίληψη του χρόνου 3.9 Ερμηνεία 3.10 Συντονισμός κινήσεων του σώματος 3.11 Διανοητικός συντονισμός 3.12 Διανοητική συμπεριφορά 3.13 Γενικές παρατηρήσεις 4 Νομοθεσία |
Ιστορία
Η μεσκαλίνη απομονώθηκε αρχικά από τον Γερμανό χημικό Άρθουρ Χέφτερ το 1897, όταν προσπαθούσε να εντοπίσει τον τρόπο με τον οποίο ο κάκτος πεγιότ προκαλεί αυτή την διεύρυνση του νου. Η μεσκαλίνη θεωρείται ένα από τα κλασικά ψυχοδηλωτικά/ενθεογόνα, με μακρά ιστορία στην παραδοσιακή χρήση στην Κεντρική Αμερική (με τη μορφή των κάκτων) για χιλιάδες χρόνια. Αμέσως μετά την ευρωπαϊκή υποταγή των αυτοχθόνων πληθυσμών στην αμερικανική ήπειρο, έγινε δίωξη της χρήσης του πεγιότ και του κάκτου San Pedro από τους Χριστιανούς ζηλωτές, συνεπώς οι παραδόσεις στις οποίες χρησιμοποιούνταν μεσκαλίνη αναγκάστηκαν να παραμείνουν στο παρασκήνιο, διατηρούμενες από κλειστές ομάδες ανθρώπων. Στα τέλη του 1800 άρχισε σιγά-σιγά μια αναζωπύρωση αυτών των παραδόσεων, καθώς οι αυτόχθονες της Βόρειας Αμερικής (κατά κόσμον Ινδιάνοι) άρχισαν να ενσωματώνουν τη χρήση πεγιότ στις θρησκευτικές πρακτικές τους και η δίωξη στη Νότια Αμερική μειώθηκε. Η χρήση του πεγιότ απαγορεύτηκε με ομοσπονδιακή απόφαση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1967 και τοποθετήθηκε στο Παράρτημα Ι όταν ψηφίστηκε το Νομοσχέδιο των Ελεγχόμενων Ουσιών (Controlled Substances Act) το 1971. Έτσι, η τελετουργική χρήση της μεσκαλίνης τυποποιήθηκε στη σύγχρονη τελετουργική χρήση στην Εκκλησία των Ιθαγενών Αμερικανών.Δοσολογία
Η μεσκαλίνη θεωρείται από πολλούς έμπειρους χρήστες ως ένα μοναδικά ισχυρό και ευρέως γνωστό ψυχοτρόπο σε όλο τον κόσμο λόγω των πολλών περιστατικών της χρήσης του. Η μεσκαλίνη διατίθεται τόσο σε συνθετική όσο και σε κρυσταλλική μορφή μέσω εκχύλισης, σε υπόγειες αγορές, αλλά και οι δύο είναι σπάνιες και συνήθως αρκετά ακριβές.Μια τυπική δόση για χρήση μεσκαλίνης δια στόματος κυμαίνεται από 200 έως 500 mg. Ένας από τους πιο κοινούς μύθους γύρω από τη χρήση της μεσκαλίνης είναι ότι μπορεί να ληφθεί με τη μορφή μικροσκοπικών χαπιών (microdots, όπως συμβαίνει με το LSD). Όμως, ακόμη και 200 mg του υλικού γεμίζει μια μεσαίου μεγέθους κάψουλα, οπότε προφανώς τα microdots δεν είναι μεσκαλίνη.
Η συγκέντρωση μεσκαλίνης στους κάκτους ποικίλλει από το ένα είδος στο άλλο. Τα φυμάτια του πεγιότ καταναλώνονται παραδοσιακά σε ζευγάρια. Σε ένα βράδυ μπορεί να καταναλωθεί ένα μοναδικό ζεύγος φυματίων (2 φυμάτια) έως και 24 ζεύγη ή και περισσότερα. Οι δόσεις των κιονοειδών κάκτων, όπως του San Pedro και του Peruvian Torch μετράται γενικά με τον αριθμό των εκατοστών κατανάλωσης από τον κάκτο. Ένας γενικός κανόνας για μια σχετικά ισχυρή δόση είναι η κατανάλωση περίπου 30 εκατοστών του κάκτου, με διάμετρο του κάκτου περίπου 4 εκατοστά ανά δόση.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται μια διαδικασία εκχύλισης της μεσκαλίνης από τον κάκτο. Αυτό γίνεται με τη χρήση διαφόρων χημικών μέσων. Εάν πραγματοποιηθεί μια εκχύλιση οξέος σε κάκτο που περιέχει μεσκαλίνη, τότε μπορεί να παραχθεί μεσκαλίνη σε διαφορετικές μορφές, αναλόγως με το είδος του οξέος. Εάν χρησιμοποιείται υδροχλωρικό οξύ το αποτέλεσμα είναι υδροχλωρική μεσκαλίνη. Εάν χρησιμοποιείται θειικό οξύ, το αποτέλεσμα είναι θειική μεσκαλίνη. Αν χρησιμοποιείται κιτρικό οξύ, το αποτέλεσμα είναι κιτρική μεσκαλίνη. Και εάν χρησιμοποιείται οξικό οξύ (ξύδι), το αποτέλεσμα είναι οξική μεσκαλίνη. Κάθε μία από αυτές τις μορφές έχει διαφορετικό μοριακό βάρος και συνεπώς και δοσολογία... καθώς επίσης, έχει και ένα διαφορετικό επίπεδο διαλυτότητας στο νερό (όσο πιο διαλυτό είναι στο νερό, τόσο περισσότερη μεσκαλίνη μπορεί να εκχυλιστεί από το φυτικό υλικό σε μια υδατική εκχύλιση).
Οι δύο πιο συχνά παραγόμενες συνθετικές μορφές μεσκαλίνης είναι η υδροχλωρική μεσκαλίνη και η θειική μεσκαλίνη οι οποίες έχουν πολύ παρόμοιες δοσολογίες. Η θειική μεσκαλίνη είναι 11% βαρύτερη από την υδροχλωρική μεσκαλίνη, που σημαίνει ότι χρειάζεται 11% *περισσότερη* θειική μεσκαλίνη κατά βάρος για να έχουμε την ίδια επίδραση με ένα ορισμένο ποσό της υδροχλωρικής μεσκαλίνης.
| Σημ.: το κάθε άτομο αντιδρά διαφορετικά σε διαφορετικές χημικές ουσίες. Οι πληροφορίες που αναρτώνται εδώ προέρχονται από έρευνες και δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ως συστάσεις. Το κάθε άτομο ενδέχεται να ανταποκριθεί διαφορετικά στην ίδια δοσολογία. Κάτι που είναι ασφαλές για έναν μπορεί να είναι θανατηφόρο για κάποιον άλλον. Ο συνετός ψυχοναύτης ξεκινά πάντοτε από τη χαμηλότερη δόση. Καλείται ο κάθε ψυχοναύτης να διασταυρώνει τις πληροφορίες με αυτές από διαφορετικές πηγές, προτού προβεί σε οιαδήποτε κίνηση. |
Πιθανότητα εθισμού
Η μεσκαλίνη δεν είναι φυσικώς εθιστική ούτε είναι πιθανό να προκαλέσει ψυχολογική εξάρτηση. Συμπτώματα στέρησης μετά από τη διακοπή χρήσης δεν έχουν αναφερθεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία.
Ανοχή
Η επαναλαμβανόμενη χρήση με μικρό μεσοδιάστημα ανάμεσα στις χρήσεις μπορεί να παράγει μια ανοχή στις φυσιολογικές, υποκειμενικές και ψυχολογικές επιδράσεις της μεσκαλίνης. Η επαναλαμβανόμενη χρήση για μια περίοδο 3 - 6 ημερών οδηγεί σε σημαντική ανοχή στον άνθρωπο. Έχει καταδειχθεί επίσης διασταυρούμενη ανοχή (cross-tolerance) με το LSD και την ψιλοκυβίνη. Η ανοχή στη μεσκαλίνη δεν οδηγεί σε φυσιολογική εξάρτηση όπως στην περίπτωση των οπιοειδών και του αλκοόλ.
Επίδραση
Διάρκεια Επίδρασης Μεσκαλίνης
| |
|---|---|
| Συνολική Διάρκεια: | 4 - 8 ώρες |
| Έναρξη: | 45 - 60 λεπτά |
| Τάση αύξησης: | - - - |
| Ανεβασμένο επίπεδο: | 4 ώρες |
| Τάση ελάττωσης: | - - - |
| Μετεπίδραση: | 2 - 4 ώρες |
| Hangover/Επόμενη μέρα | - - - |
Η ακόλουθη αναφορά επίδρασης μεσκαλίνης έγινε από τον Αλεξάντερ Σούλγκιν το 1960, με λήψη 0,400 γραμ. θειικής μεσκαλίνης σε υδατική εκχύλιση, ενώ προηγήθηκε λήψη μαρεζίνης (κατά της ναυτίας). Αναφέρθηκε ελαφρώς πικρή γεύση αλλά όχι δυσάρεστη.
Χρονολογική ακολουθία
Έπειτα από 30 λεπτά: αισθητή μέθη - στα 40 λεπτά η πρώτη αίσθηση ναυτίας καταπολεμήθηκε επιτυχώς - στα 80 λεπτά απουσία αίσθησης ναυτίας - αίσθηση άνεσης - μικρή δυσκολία στην ομιλία - στα 90 λεπτά τα πρώτα σημάδια παραμόρφωσης στην κίνηση και στα χρώματα - στις 3 ώρες η επίδραση της ψυχοτρόπου ουσίας στο μέγιστο και παραμένει ως έχει για 4 έως 5 ώρες. Στις 6 ώρες τα πρώτα εμφανή σημάδια διαύγειας από την επίδραση της μεσκαλίνης - Στις 8 ώρες μόνο ελαφρά συμπτώματα παραμένουν - ουσιαστικά φυσιολογική κατάσταση. Την επόμενη μέρα (24 ώρες μετά) εξακολουθεί η περιστασιακή εντατικοποίηση των χρωμάτων, αλλά πλέον είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντικειμενική διάκριση σε σχέση με τις φυσιολογικές αντιδράσεις.
Παραισθήσεις
Με ανοιχτά μάτια: καμία, μέσα στον αυστηρό ορισμό μιας παραίσθησης ως μια συνθετική ψευδαίσθηση ή το όραμα που παράγεται χωρίς την προσφυγή σε πραγματικά ή απτά ερεθίσματα. Υπήρξε βεβαίως οπτική παραμόρφωση.
Με κλειστά μάτια: - ένας κόσμος κίνησης και χρώματος - παραγωγή εξελισσόμενων σύννεφων στην περιφέρεια, συνήθως έντονου χρώματος που συνήθως εξελίσσονται από τις σκουρότερες αποχρώσεις του μπλε και του μοβ σε πράσινο ή πρασινοκόκκινο σε πιο ανοιχτές αποχρώσεις του ροζ και του κόκκινου. Επίσης γεωμετρικά σχήματα, είτε με τη μορφή έγχρωμων σφηνών φωτός (συνήθως περνώντας από τα αριστερά προς τα δεξιά) ή σε ορθογώνια συμμετρικά σχήματα, φέροντας συχνά μια.. ερωτική χροιά. Προς το τέλος της επίδρασης της μεσκαλίνης έγιναν αισθητά περιστασιακά πεδία χρώματος, χωρίς ωστόσο αξιόλογη κίνηση ή σημασία.
Οπτική παραμόρφωση
Σε γενικές γραμμές εξαιρετικά αισθητή μετά την πρώτη μιάμιση ώρα έως περίπου 5 ώρες αργότερα.
Αίσθηση του βάθους
Λανθασμένη αντίληψη των αποστάσεων μεταξύ των αντικειμένων. Κατά την κίνηση, π.χ. ως επιβάτης σε ένα αυτοκίνητο, η ψευδαίσθηση ότι τα κτίρια κατά μήκος του δρόμου, και τα πεζοδρόμια, συνωστίζονται από πάνω σου, είναι αξιοσημείωτη. Κάποιος τείνει να αποκλίνει από αντικείμενα και στις δύο πλευρές, έτσι ώστε να προσπαθήσει να συμπιέσει τον εαυτό του σε ένα στενό χώρο για να αποφύγει τυχόν ατύχημα. Τα λάθη στην κρίση είναι στην συντηρητική πλευρά, έτσι ο κίνδυνος αποφεύγεται αυτομάτως από ένα υπερβολικά μεγάλο περιθώριο. Κατά την παρατήρηση ενός αφηρημένου ζωγραφικού πίνακα, τα βάθη των στρωμάτων μπογιάς γίνονται πιο εμφανή (αναμφισβήτητα λανθασμένα) ως σαν κάθε χρώμα να είχε εφαρμοστεί σε μια ξεχωριστή επικάλυψη από γυαλί, και η συνολική εικόνα δίνει την αίσθηση μιας τρισδιάστατης άποψης που φαίνεται να φέρνει στην επιφάνεια την τεχνοτροπία του καλλιτέχνη… Υπάρχει επίσης μια αξιοσημείωτη αύξηση υφής και αντίληψης της λεπτομέρειας - οι υφές γίνονται πλούσιες σε λεπτομέρειες, και μπορεί κανείς να διακρίνει λεπτή κατασκευαστική λεπτομέρεια σχεδόν μικροσκοπικών υλικών (προφανώς με ακρίβεια, όπως επιβεβαιώνεται από την αναθεώρηση και την επανεκτίμηση των ίδιων αντικειμένων αργότερα). Οι λάχνες των φύλλων και τα άνθη εμφανίζονται με αποκαλυπτική λεπτομέρεια, χωρίς προσπάθεια.
Αντίληψη της κίνησης
Πολύ εντυπωσιακή. Η αντίληψη τόσο των άψυχων όσο και τα έμψυχων αντικειμένων (αν και ακίνητων) εμφανίζεται ως ταχεία και συνεχής κίνηση. Φαίνεται να είναι αδύνατο να προβλέψει κάποιος ποια αντικείμενα στη συνέχεια θα εμφανιστούν να κινούνται. Τα πρόσωπα των ανθρώπων φαίνονται να στρεβλώνουν και να αλλάζουν σε διαφορετικά σχήματα. Ένα πρόσωπο που κλίνει προς ένα αυτοκίνητο ωθεί ταχύτατα το αυτοκίνητο μέσα στο έδαφος. Κατά μια πιο προσεκτική εξέταση, το αυτοκίνητο, το οποίο ταχύτατα βυθίζεται μέσα στο έδαφος, φυσικά δεν κινείται, αλλά οι τροχοί περιστρέφονται σε μια αντίθετη κατεύθυνση από την οποία το αυτοκίνητο βυθίζεται προς το έδαφος. Όλα αυτά φαίνονται πραγματικά, συνεχή και λογικά. Παρατηρώντας τα φύλλα ενός φυτού από απόσταση, όταν ο ήλιος κινείται έτσι ώστε να πέσει πάνω τους, φαίνεται να ανυψώνονται διαρκώς προς τον ήλιο. Καθώς πέφτουν σε σκιά, η προς τα άνω κίνησή τους έχει αντικατασταθεί με ένα προς τα κάτω κατσάρωμα, συνεχές, ώσπου να δεθούν σε κόμπο σχηματίζοντας μια μπάλα. Μια πιο προσεκτική εξέταση δείχνει ότι, φυσικά, δεν έγιναν κόμπος, αλλά ότι δένονται, ότι πλέκονται κατά έναν ενεργό τρόπο. Η έννοια της συνεχούς κίνησης δεν έρχεται σε αντίφαση με την παρατήρηση ότι μετά από μια παρατεταμένη περίοδο παρατήρησης, είναι πράγματι ουσιαστικά στην ίδια θέση, αλλά εξακολουθούν να δένουν, να πλέκουν.
Αντίληψη των χρωμάτων
Ακόμη πιο εντυπωσιακή. Οι παραμικρές διαφορές στην απόχρωση μπορεί να είναι (δεν χρειάζεται να είναι) ενισχυμένες σε ακραία αντίθεση. Πολλές λεπτές αποχρώσεις γίνονται σχεδόν φωσφορίζουσες σε ένταση. Τα κορεσμένα χρώματα παραμένουν συχνά αμετάβλητα, αλλά περιβάλλονται με νέα χρώματα που πέφτουν από πάνω τους ωσάν καταρράκτες νέων χρωμάτων. Η εντατικοποίηση στο χρώμα, μάλλον, οι εύκολα παρατηρούμενες διαφορές στις αποχρώσεις, είναι μια αξιόλογη επιβράβευση για κάποιον που οδηγεί ή περπατά στην ύπαιθρο.
Σημ.: η οδήγηση υπό την επήρρεια οιασδήποτε ουσίας βάζει σε κίνδυνο τη ζωή όλων. Μέθη και οδήγηση δεν πάνε μαζί.
Αντίληψη του χρόνου
Αξιοσημείωτη. Ο υποκειμενικός χρόνος επιμηκύνεται. Αυτό που φαίνεται σαν μισή ώρα περισυλλογής ή παρατήρησης, καταλαμβάνει ίσως μόνο πέντε λεπτά. Το ραδιόφωνο φαίνεται να ακούγεται σε χαμηλότερη οκτάβα, και σχεδόν περιστασιακό ή αδιάφορο ως προς το περιεχόμενο.
Ερμηνεία
Κατά την αρχική φάση της μέθης (2-3 ώρες) όλα φαίνονταν να έχουν μια χιουμοριστική ερμηνεία. Τα πρόσωπα των ανθρώπων φαίνονται σαν καρικατούρες, τα μικρά αυτοκίνητα φαίνεται να κυνηγούν μεγαλύτερα αυτοκίνητα - όλα τα αυτοκίνητα που έρχονται προς το μέρος μου φαίνονται να έχουν πρόσωπα. Κάποια γυναίκα πιο πέρα φαίνεται να μοιάζει με δούκισσα, να κινείται με βασιλική μεγαλοπρέπεια - ένας άλλος εμφανίζεται ως ένας ρυτιδωμένος γέρος που τρέχει μακριά από κάποιον άλλον.
Συντονισμός κινήσεων του σώματος
Δεν υπάρχει εμφανώς μεγάλη ελάττωση στο φυσικό συντονισμό. Έγινε μια προσπάθεια οδήγησης αυτοκινήτου (σε έναν έρημο επαρχιακό δρόμο), η οποία ήταν επιτυχής, με εξαίρεση έναν ακραίο συντηρητισμό και σύνεση. (Σημ. και πάλι, όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω^ σχετικά με την οδήγηση σε κατάσταση μέθης). Σε περίπτωση μιας δύσκολης κατάστασης (να πλησιάζει αυτοκίνητο από την άλλη πλευρά ταυτόχρονα με αναβάτη σε άλογο στα δεξιά) σχεδόν ακινητοποιήθηκε το αυτοκίνητο ώσπου να παρέλθει η στιγμή. Η συνολική προσπάθεια ήταν δυσάρεστη, ως κάποιος να αναγκάζεται να αποτραβηχτεί από την επίδραση της ψυχοτρόπου ουσίας (παρεμβολή αδρεναλίνης;) και ακολούθησε επίσης μια περίοδος περίπου 15-20 λεπτών αργότερα, ωσότου να επανέλθει η ροή. Κάποιος προτιμά να παρατηρεί, παρά να συμμετέχει στον κόσμο γύρω του. Μια φορά, ενώ κατέβαινα ένα μάλλον απότομο μονοπάτι, επέλεξα να αντιστρέψω την κατεύθυνση μου, έστριψα και άρχισα να σκαρφαλώνω, σε απόκρημνο έδαφος με μαλακό χώμα, παραμένοντας όμως εντελώς νηφάλιος. Φαίνεται ότι στην περίπτωση των απαραίτητων ενεργειών ή της αυτοάμυνας - κάποιος είναι σε θέση να έχει σχεδόν πλήρη συντονισμό των κινήσεων του σώματός του. Κατά τη φάση μέθης, υπάρχει κάποια παραμόρφωση ομιλίας (παρόμοια με το αλκοόλ). Αυτή η επίδραση φάνηκε να διαρκεί μέχρι το στάδιο της αποκατάστασης.
Υπάρχει πλήρης ανάκληση όλων των εμπειριών και σκέψεων αφότου η μεσκαλίνη έχει διαλυθεί. Η αίσθηση της άνεσης, της ενδοσκόπησης και της ηρεμίας που παραμένει στη συνέχεια μπορεί πράγματι να έχει μια επίδραση ακόμη και ημέρες μετά.
Διανοητικός συντονισμός
Εδώ υπάρχει μια σημαντική στρέβλωση. Τα φιλοσοφικά ζητήματα φαίνεται να τυγχάνουν απλών και μάλλον προφανών λύσεων. Κάποιος δεν θέλει να επιμείνει για πολύ σε κάθε έννοια που εμφανίζεται. Είναι δυνατόν να συζητήσετε τις σκέψεις σας με τον παρατηρητή, αλλά φαίνεται ότι ο παρατηρητής απλώς και μόνο ανέχεται τις ιδέες σας, αλλά δεν ακολουθεί τη λογική σας. Είναι προτιμότερο να σκεφτείτε στην ησυχία. Παρατηρήθηκε μια εξαιρετική διάσχιση (αποσύνδεση) του νου και του σώματος. Κάποιος μπορεί να κοιτάξει πάνω από το τοπίο μπροστά του και να ταξιδέψει κατά μήκος της γραμμής της όρασης. Το σώμα φροντίζει τον εαυτό του όσον αφορά την μετακίνηση. Η ταλάντευση των ματιών πέρα-δώθε στον ορίζοντα προκαλεί ζάλη, λόγω της ταχείας κίνησης. Το σώμα φαίνεται συμπτωματικό ενώ το μυαλό βαρύνει στη γραμμή της όρασης, αλλά η βασική συμπάθεια γι' αυτό (αποκόλληση) απαιτεί να μην του επιτρέψεις να σε βλάψει. Ωστόσο, ο αυτοτραυματισμός είναι ένα πραγματικό ενδεχόμενο, λόγω της ακούσιας περιήγησης σε επικίνδυνες περιοχές. Είναι επίσης πολύ δύσκολο να επικεντρωθεί κανείς στις εξωτερικές συνομιλίες. Οι σκέψεις και παρατηρήσεις κάποιου είναι πολύ ακραίες και σημαντικές τη δεδομένη στιγμή που υφίστανται - έτσι τείνει να κοιτάζει επίμονα τον ομιλητή - τα χρώματα του, τις εκφράσεις, τις λεπτομέρειες. Συμπερασματικά, ένας νηφάλιος trip sitter είναι πάντα απαραίτητος.
Διανοητική συμπεριφορά
Μια από τις πιο εκπληκτικές επιδράσεις της μεσκαλίνης είναι η ακραία ενσυναίσθηση για οτιδήποτε φαινομενικά μικρό και ασήμαντο - μια πέτρα, ένα λουλούδι, ένα έντομο. Πιστεύω ότι θα ήταν αδύνατο να βλάψει κάποιος οτιδήποτε κατά τη διάρκεια της επίδρασης, και είναι πέραν των δυνατοτήτων κάποιου να διαπράξει οποιαδήποτε εμφανώς επιβλαβή ή επώδυνη πράξη. Δεν μπορεί να κόψει ένα λουλούδι - ακόμη και το περπάτημα επάνω σε ένα μονοπάτι στρωμένο με χαλίκι απαιτεί προσεκτικό βηματισμό ώστε να μην πληγώσει ή ενοχλήσει τα χαλίκια. Κάποιος τείνει να ξεχωρίζει σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, αν και σύμφωνα με τον παρατηρητή, αυτή η συμπεριφορά είναι απολύτως σωστή, αν και λίγο επιφυλακτική ή συγκρατημένη. Όσον αφορά τα διανοητικά κίνητρα, κάποιος είναι ικανοποιημένος παρατηρώντας οτιδήποτε για μεγάλο διάστημα, εξετάζοντας λεπτομερώς και σε μεγάλο βάθος την φύση γύρω του. Και συνεπώς, γίνεται κάπως πιο απομονωμένος, και ακοινώνητος.
Γενικές παρατηρήσεις
Η συνολική επίδραση είναι πολύ ευχάριστη - η επιθυμία επανάληψης της εμπειρίας είναι ισχυρή τόσο σε μικρότερες δόσεις (για να μπορεί ίσως να είναι κάποιος μόνος του περισσότερο ασφαλής), όσο και σε μεγαλύτερες δόσεις. Επίσης, υπάρχει η επιθυμία επανάληψης της εμπειρίας κάτω από ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα - με μουσική κατάλληλη για περισυλλογή - ή στην παραλία - ή το βράδυ.
Νομοθεσία
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η παρασκευή, χρήση, πώληση, κατοχή, διακίνηση της μεσκαλίνης είναι παράνομη.ετικέτες: μεσκαλίνη, mescaline, ορισμός, λήμμα, ετυμολογία, λεξικό, wiki, βικιπαίδεια,
on
Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013
|
γράμμα Μι